Переводы „narzeczony“ в словаре польско » немецкий

narzeczony (-na) <род. ‑nego, мн. ‑czeni> [naʒetʃonɨ] СУЩ. м. (ж.) субстант. прилаг.

narzeczony (-na)

Verlobte(r) mf

narzeczony (-na)

Bräutigam(Braut) м. (ж.)

narzeczeni мн.

Verlobten мн.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Dzięki współpracy dekanalnej możliwe jest sprawniejsze organizowanie np. spowiedzi przedświątecznych w parafiach, przygotowań narzeczonych do przyjęcia sakramentu małżeństwa, lepiej także działają różne formy duszpasterstwa nadzwyczajnego.

pl.wikipedia.org

Choroba ojca staje się przyczyną zerwania z nią narzeczonego.

pl.wikipedia.org

Narzeczony wypija wodę i tłucze szklankę by nikt z niej już nie pił.

pl.wikipedia.org

Szadhen - żydowski zawodowy swat, który pobierał za skojarzenie pary od 1,5 do 3% wartości posagu narzeczonej.

pl.wikipedia.org

Ten mord zamyka mu drogę powrotu do rodziny, do przyjaciela, do czekającej na niego narzeczonej.

pl.wikipedia.org

W kwietniu 2012 ogłoszono zaręczyny pary, a 23 sierpnia 2014 narzeczeni wzięli ślub.

pl.wikipedia.org

Sarika budzi się i powraca do rodzinnego domu i kochającego ją narzeczonego.

pl.wikipedia.org

Pewnego razu córka oświadcza jej listownie, że przybywa do niej wraz ze swoim bogatym narzeczonym.

pl.wikipedia.org

Na szczęście kryzys został pokonany i narzeczeni zaczęli planować ślub.

pl.wikipedia.org

Sapna po raz pierwszy czuje jak rośnie w niej miłość do narzeczonego, odkrywa go z radością, jest jej coraz bliższy.

pl.wikipedia.org