nawrócenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [navrutseɲe] СУЩ. ср. (na inną wiarę)
- nawrócenie
- Bekehrung ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Nawrócenie nigdy nie przychodzi nagle, chyba że jest wynikiem cudu.
pl.wikipedia.org Shintō nie ma założyciela, wspólnego kanonu, organizacji, świętych ksiąg, nawet koncepcji nawrócenia religijnego.
pl.wikipedia.org Lazarus za zadanie obiera sobie nawrócenie młodej kobiety na dobrą drogę.
pl.wikipedia.org Piętnaście lat po rozpoznaniu u niego gruźlicy zmarł we własnym łóżku, po nawróceniu się na katolicyzm, w wieku 36 lat.
pl.wikipedia.org Jego działalności kaznodziejskiej i jako spowiednika przypisuje się liczne nawrócenia, co stało się przyczyną aresztowania.
pl.wikipedia.org