nieubłagany [ɲeubwaganɨ] ПРИЛ.
1. nieubłagany (bezwzględny):
- nieubłagany wierzyciel
-
- nieubłagany wierzyciel
-
2. nieubłagany (nieunikniony):
- nieubłagany los
-
- nieubłagany los
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Pierwotnie mojra było raczej pojęciem filozoficznym i oznaczało przeznaczenie i los człowieka oraz ogólne, nieubłagane prawa świata.
pl.wikipedia.org Rzeczywistość była nieubłagana, a w lutym 1949 roku stanął z nią oko w oko.
pl.wikipedia.org W większości z nich przewija się wątek konfliktu płci, przedstawiony z nieubłaganym fatalizmem, silnie oddziaływający na odbiorcę nastrojowością sytuacji scenicznych.
pl.wikipedia.org Następnie zakonnica udaje się do króla, by go przekonać o niewinności hrabiego, ale ten pozostaje nieubłagany.
pl.wikipedia.org Konsekwentna walka o wcielenie w życie polityki partii komunistycznej, nieubłagana walka ze wszystkimi wrogami proletariackiego światopoglądu są najgłębszą treścią marksistowsko-leninowskiej zasady partyjności filozofii.
pl.wikipedia.org