niewypał <род. ‑u, мн. ‑y> [ɲevɨpaw] СУЩ. м.
1. niewypał ВОЕН.:
- niewypał
- Blindgänger м.
2. niewypał (nieudane przedsięwzięcie):
- niewypał
- Fehlschlag м.
- niewypał
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- niewypał niespodziewanie detonował
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Organizator rozminowania kraju i jego oczyszczania z niewybuchów i niewypałów, udziału saperów w akcjach przeciwpowodziowych i przeciwlodowych oraz udziału wojska w inwestycjach komunikacyjnych i drogowych.
pl.wikipedia.org Zbyt słaba sprężyna uderzeniowa w połączeniu z lekkim zespołem iglicy powodował częste niewypały.
pl.wikipedia.org Wzrok stracił w wieku czterech lat w 1921 r., na skutek zabawy znalezionym niewypałem.
pl.wikipedia.org Choć tym wydaje się, że ich gejowscy znajomi idealnie by do siebie pasowali, spotkanie okazuje się niewypałem.
pl.wikipedia.org Eggman wystrzelił w miasto pocisk, ale okazał się on niewypałem i doktor musiał go detonować ręcznie.
pl.wikipedia.org