Переводы „nobilitacja“ в словаре польско » немецкий

nobilitacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [nobilitatsja] СУЩ. ж.

1. nobilitacja ИСТ.:

nobilitacja

Adelung ж.

nobilitacja

Nobilitation ж. высок.

nobilitacja

Nobilitierung ж.

uzyskać nobilitację

in den Adelsstand erhoben werden

2. nobilitacja перенос. высок. (postawienie wyżej w hierarchii):

nobilitacja

Erhebung ж.

nobilitacja

Höherstufung ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W przypadku nobilitacji, zwykle do pozostawionego mieszczańskiego nazwiska dodawano z łącznikiem von (zu) nazwę często fikcyjnych włości.

pl.wikipedia.org

W późniejszych czasach nobilitacje szlacheckie leżały w gestii władz państwowych i były nadawane za zasługi wojskowe lub cywilne.

pl.wikipedia.org

Stankar – polski herb szlachecki z nobilitacji, używany przez kilka rodzin.

pl.wikipedia.org

Uczestnictwo w radzie redakcyjnej dobrego czasopisma naukowego jest rodzajem nobilitacji dla naukowca.

pl.wikipedia.org

W dużych miastach dostanie się do tak wąskiego grona malarzy otrzymujących podobne zamówienia było trudne i stanowiło to wyraźną nobilitację artysty.

pl.wikipedia.org

W niektórych krajach będących monarchiami wyróżnienie takie równoważne jest z nobilitacją.

pl.wikipedia.org

W wypadku nobilitacji (nadanie szlachectwa) pozostawiano często nobilitowanym ich herby mieszczańskie.

pl.wikipedia.org