Переводы „nomenklatura“ в словаре польско » немецкий

nomenklatura <род. ‑ry, мн. ‑ry> [nomeŋklatura] СУЩ. ж.

1. nomenklatura (nazewnictwo):

nomenklatura

Nomenklatur ж.

2. nomenklatura мн. отсут. ПОЛИТ. (ludzie u władzy):

nomenklatura

Nomenklatura ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Nazewnictwo pierwiastków chemicznych – część nomenklatury chemicznej dotycząca nadawania i tworzenia nazw dla pierwiastków chemicznych.

pl.wikipedia.org

W swojej pracy rozwijała się jako dziennikarka śledcza, zajmując się tropieniem afer, przestępstw związanych z działaniem władzy państwowej, byłej komunistycznej nomenklatury, dawnych służb specjalnych.

pl.wikipedia.org

W kolejnych latach ponawiano emisje monet o mniejszych nominałach z uwzględnieniem zmian nomenklatury.

pl.wikipedia.org

Przez nazwy geograficzne pochodzenia wołoskiego rozumiemy nomenklaturę o różnorodnej etymologii, rozpowszechnioną najprawdopodobniej podczas kolonizacji wołoskiej.

pl.wikipedia.org

Według najnowszej polskiej nomenklatury poprawna nazwa szyny prądowej to szynoprzewód.

pl.wikipedia.org

Zweryfikowany do stopnia pułkownika marynarki; po zmianie nomenklatury komandor.

pl.wikipedia.org

W nomenklaturze angielskiej wyróżnia się smaki gorzki, gorzkocierpki, gorzkocierpko-słodki i słodki.

pl.wikipedia.org

Według nomenklatury japońskiej, jest to pomocnicza część mowy, występująca po słowach i nadająca im stosowne znaczenie.

pl.wikipedia.org

Kot (ang. newbie, polska nazwa wynika z nieoficjalnej nomenklatury wojskowej) wykonanie najbardziej krytycznych elementów projektu powierza się najmniej doświadczonej osobie z najmniejszym stażem pracy.

pl.wikipedia.org