Переводы „oścień“ в словаре польско » немецкий

oścień <род. ‑enia, мн. ‑enie> [oɕtɕeɲ] СУЩ. м.

1. oścień (narzędzie do połowu ryb):

oścień

Fischspeer м.

2. oścień перенос. przest (to, co rani):

oścień

Stachel м.

oścień pogardy

Stachel der Verachtung

3. oścień przest (ostry kijek):

oścień

Stachel м.

wierzgać przeciw ościeniowi

wider [o. gegen] den Stachel löcken

Примеры со словом oścień

oścień pogardy

Stachel der Verachtung

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Co jakiś czas budzeni są przez oścień, który wyłania się zza prawej kulisy.

pl.wikipedia.org

Mężczyźni z każdym przebudzeniem przesuwają się coraz bardziej na prawą stronę sceny, jednak oścień sięga nawet tam.

pl.wikipedia.org

Bodarz jest rodzajem ościenia z dwoma rodzajami zębów.

pl.wikipedia.org

Ankus (hind. mahut, bir. uzi) – oścień, bodziec, przyrząd którego używa kornak przy powożeniu słoniem.

pl.wikipedia.org