Переводы „obiór“ в словаре польско » немецкий

obiór <род. obioru, мн. obiory> [objur] СУЩ. м. przest (elekcja)

obiór

Wahl ж.

obiór rektora

Rektorenwahl ж.

Примеры со словом obiór

obiór rektora

Rektorenwahl ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Ogłaszał razem z prymasem obiór nowego króla.

pl.wikipedia.org

Biskupi coraz częściej pochodzą z monasterów, gdzie zresztą czasami pozostają nawet po swoim obiorze.

pl.wikipedia.org

Po raz pierwszy zerwano sejm jeszcze przed obiorem marszałka izby poselskiej.

pl.wikipedia.org

Ich dowódcy natomiast rozpoczęli pertraktacje na temat podziału ewentualnych zdobyczy, sposobu obioru przyszłego cesarza łacińskiego, sposobu potraktowania mieszkańców miasta.

pl.wikipedia.org

Na tym etapie był to koniec wspólnych obrady izb które do chwili obioru marszałka poselskiego przez izbę niższą odbywały osobne posiedzenia.

pl.wikipedia.org

W 1746 posłował na sejm z ziemi dobrzyńskiej, gdzie kwestionowano prawdziwość jego obioru, bo miał być nieobecny na sejmiku elekcyjnym.

pl.wikipedia.org

Po obiorze pierwszego z rodu, często zdarza się tak, iż następcami zostają jego potomkowie.

pl.wikipedia.org

Do jego kompetencji należał nie tylko obiór, ale też kontrolowanie książąt.

pl.wikipedia.org