Переводы „objawiciel“ в словаре польско » немецкий

objawiciel <род. ‑a, мн. ‑e> [objavitɕel] СУЩ. м. высок.

objawiciel

Verkünder(in) м. (ж.) высок.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Wchodzi w skład szerszego, często używanego tytułu z tej samej tradycji religijnej, mianowicie tytułu proroka, widzącego i objawiciela.

pl.wikipedia.org

Wówczas, nowy objawiciel, jak twierdzą bahaici, dopełni i rozwinie dalej obecne objawienie.

pl.wikipedia.org

Historia religijna jest interpretowana jako cykl objawień, podczas których każdy objawiciel przynosi nieco szersze i bardziej rozwinięte objawienie, dopasowane do czasu i miejsca, w którym zostało przekazane.

pl.wikipedia.org