Переводы „oblubieniec“ в словаре польско » немецкий

oblubieniec <род. ‑bieńca, мн. ‑bieńcy> [oblubjeɲets] СУЩ. м. высок.

oblubieniec

Bräutigam м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Miłość zakończyła się tragicznie, gdy oblubieniec zginął raniony przez boga przez przypadek dyskiem.

pl.wikipedia.org

Wejście oblubienicy pod chupę oznacza wejście do domu oblubieńca.

pl.wikipedia.org

Ona, cieszy się z oblubieńca, któremu jest przeznaczona, a on ubolewa, że to nie jego narzeczona wzbudziła w nim tak gwałtowne uczucie.

pl.wikipedia.org

Strona, od której zaszczekał pies, miała być tą, z której nadejdzie przyszły oblubieniec.

pl.wikipedia.org

Jak oblubieńca, któremu włożył koronę i jak oblubienicę, przyozdobił mnie pięknem.

pl.wikipedia.org

Miłość oblubieńca podsycał wdzięk, z jakim oblubienica wykonywała zwyczajne czynności: podlewanie kwiatów bądź szycie.

pl.wikipedia.org