obrażenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [obraʒeɲe] СУЩ. ср.
1. obrażenie мн. отсут.:
- obrażenie
- Beleidigung ж.
2. obrażenie обыч. мн. высок.:
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Ogień pojawił się około godz. 12:30; budynek spłonął doszczętnie; jedna osoba doznała obrażeń ciała; straty oszacowano na około 70 000 rubli.
pl.wikipedia.org Błędy popełniane przez turystów są wciąż takie same i wciąż tak samo skutkują zgonami lub ciężkimi obrażeniami.
pl.wikipedia.org W ataku zginęły co najmniej 3 osoby, a 9 osób odniosło obrażenia.
pl.wikipedia.org Jego obrażenia – wielokrotne złamanie biodra, połamane żebra i uszkodzone płuco – unieruchomiły go w szpitalu na prawie trzy tygodnie, do 9 lipca.
pl.wikipedia.org Podczas wyprzedzania zderzył się czołowo z innym samochodem i pomimo szybkiego transportu helikopterem do szpitala zmarł od doznanych obrażeń.
pl.wikipedia.org