odbiornik <род. ‑a, мн. ‑i> [odbjorɲik] СУЩ. м.
1. odbiornik ЭЛЕКТР.:
- odbiornik
- Empfänger м.
- odbiornik
- Empfangsgerät ср.
2. odbiornik РАДИО, ТВ:
- odbiornik radiowy/telewizyjny
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Jej zasięg na detektor obejmował teren miasta, a dla odbiorników lampowych wynosił do 200 km.
pl.wikipedia.org Dane przesyłane przez połączenie satelitarne często są także szyfrowane – w przeciwnym wypadku dane te byłyby dostępne dla wszystkich użytkowników odbiorników satelitarnych.
pl.wikipedia.org Energia ta przekazywana jest dalej falowodem do anteny radiolokacyjnej, lub innego odbiornika.
pl.wikipedia.org Odbiornik dostępny był w systemie sprzedaży ratalnej, sprzedaż prowadziły m.in. urzędy pocztowe.
pl.wikipedia.org Funkcja ta występuje przeważnie w odbiornikach samochodowych, lecz także w nowych odbiornikach turystycznych.
pl.wikipedia.org