Переводы „odgraniczyć“ в словаре польско » немецкий

I . odgraniczać <‑cza> [odgraɲitʃatɕ], odgraniczyć [odgraɲitʃɨtɕ] св. ГЛ. перех.

1. odgraniczać (oddzielać):

odgraniczać

abgrenzen

odgraniczać

abscheiden

2. odgraniczać (rozróżniać):

odgraniczać

[ab]trennen

odgraniczać

unterscheiden

odgraniczyć dobro od zła

Gutes von Bösem trennen

II . odgraniczać <‑cza> [odgraɲitʃatɕ], odgraniczyć [odgraɲitʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл. (odizolować się)

odgraniczać

sich вин. abgrenzen

Примеры со словом odgraniczyć

odgraniczyć dobro od zła

Gutes von Bösem trennen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W 1921, dwa lata po przywróceniu kościołowi jego statusu, odgraniczono cmentarz przykościelny od powstałego po sąsiedzku w 1836 cmentarza prawosławnego.

pl.wikipedia.org

Windelband starał się przede wszystkim odgraniczyć nauki przyrodnicze od nauk humanistycznych (nauki o kulturze).

pl.wikipedia.org