ODSTĄPIĆ - Перевод польский на немецкий

odstąpić [otstompitɕ]

odstąpić св. od odstępować

I. odstępować <‑puje; св. odstąpić> [otstempovatɕ] ГЛ. перех.

1. odstępować (udostępniać):

odstępować komuś coś

jdm etw abtreten [o. überlassen]

2. odstępować (sprzedawać):

odstępować

abtreten

II. odstępować <‑puje; св. odstąpić> [otstempovatɕ] ГЛ. неперех.

1. odstępować (cofać się):

odstępować

zurücktreten

2. odstępować (rezygnować):

odstępować

absehen

odstępować

zurücktreten

odstępować od umowy/żądań

von dem Vertrag/den Ansprüchen zurücktreten

odstępować od wymierzenia kary/ściagania karnego

von der Strafe/der Strafverfolgung absehen

odstępować od zamiaru

seine Absicht aufgeben

odstępować od zasad

von den Grundsätzen abweichen

oświadczenie o odstąpieniu ЮРИД.

Rücktrittserklärung ж.

powództwo o odstępować ЮРИД.

Rücktrittsklage ж.

skutek odstąpienia ЮРИД.

die Wirkung ж. des Rücktritts

termin odstąpienia ЮРИД.

Rücktrittsfrist ж.

wykluczenie możliwości odstąpienia ЮРИД.

Ausschluss м. des Rücktritts

zastrzeżenie odstąpienia ЮРИД.

Rücktrittsvorbehalt м.

3. odstępować (opuszczać kogoś):

odstępować

verlassen

nie odstępować kogoś na krok

jdm nicht von der Seite weichen [o. auf Schritt und Tritt folgen]

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Wówczas parafia farna przejęła kościół po kasowanym zakonie jezuitów, odstępując od remontu zrujnowanej kolegiaty.

pl.wikipedia.org

Wydelegowano więc dwóch asystentów, którzy nie odstępowali go na krok i systematycznie zbierali wszystkie jego notatki.

pl.wikipedia.org

Ockeghem niejednokrotnie odstępował od przyjętych sposobów komponowania, a wręcz eksperymentował.

pl.wikipedia.org

Wielu językoznawców odstępuje od definiowania samego pojęcia znaczenie, pozostawiając to filozofom.

pl.wikipedia.org

Z rozpaczy rzuca się z przygody w przygodę: błąka się, wpada w szaleństwo, ratuje z obieży lwa, który odtąd go nie odstępuje.

pl.wikipedia.org