Переводы „oficjał“ в словаре польско » немецкий

oficjał <род. ‑a, мн. ‑owie> [ofitsjaw] СУЩ. м.

1. oficjał РЕЛИГ.:

oficjał

Offizial м.

2. oficjał ИСТ.:

oficjał

Offizial м. (Beamter in Galizien)

3. oficjał → oficjel

Смотри также oficjel

oficjel <род. ‑a, мн. ‑e> [ofitsjel] СУЩ. м. разг.

oficjel

Offizielle(r) mf разг.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Pełnił funkcję kanonika mohylewskiego, proboszcza i archidiakona kijowskiego, oficjała i generalnego wikariusza łuckiego.

pl.wikipedia.org

Od 1904 pełnił funkcję kaznodziei katedralnego, a od 1908 sprawował urząd oficjała.

pl.wikipedia.org

Pełnił też funkcje sędziego in spiritualibus w zastępstwie oficjała krakowskiego (1404-1411) i poznańskiego (1420-1421).

pl.wikipedia.org

Sprawował urzędy wikariusza generalnego, oficjała oraz prepozyta kapituły przemyskiej.

pl.wikipedia.org

Został awansowany na oficjała ewidencji obrony krajowej z dniem 1 września 1898.

pl.wikipedia.org

W 1918 został ustanowiony wikariuszem generalnym i wiceoficjałem sądu biskupiego, w następnym roku awansowany na stanowisko oficjała.

pl.wikipedia.org

Około 1910 pełnił stanowisko oficjała w urzędzie podatkowym starostwa c. k. powiatu bóbreckiego.

pl.wikipedia.org

Pierwszy skład konsystorza tworzyli: oficjał generalny, dwóch asesorów (następnie trzech) oraz pisarz.

pl.wikipedia.org

Od 1813 w wigierskiej kurii biskupiej pełnił funkcje oficjała i wikariusza generalnego.

pl.wikipedia.org

Urząd oficjała sprawował do sierpnia 1433 roku, lecz wikariuszem generalnym pozostał do końca życia.

pl.wikipedia.org