Переводы „określnik“ в словаре польско » немецкий

określnik <род. ‑a, мн. ‑i> [okreɕlɲik] СУЩ. м. высок. ЛИНГВ.

określnik

Bestimmungswort ср.

określnik adnominalny/adwerbalny

adnominales/adverbiales Bestimmungswort

Примеры со словом określnik

określnik adnominalny

adnominales Attribut ср.

określnik adnominalny/adwerbalny

adnominales/adverbiales Bestimmungswort

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Szczególnym przypadkiem jest przyimek bis łączący się normalnie z biernikiem, po którym nigdy nie występuje rodzajnik ani inny określnik.

pl.wikipedia.org

Przypadek rzeczownika można rozpoznać po jego końcówce albo po towarzyszącym mu określniku bądź przymiotniku; jeśli jednak one nie występują, należy postawić pytanie dotyczące danego rzeczownika.

pl.wikipedia.org

Odmiana przez przypadki jest jednak często zaznaczona w elementach towarzyszących rzeczownikowi, przede wszystkim określnikach (m.in. rodzajnikach) i przymiotnikach.

pl.wikipedia.org

Nazwy czynności podlegają pewnym ograniczeniom co do przypadków w jakich mogą wystąpić oraz typów określników jakie mogą z nimi wystąpić.

pl.wikipedia.org

Jako określniki mogą występować również przymiotniki pytające lub wykrzyknikowe, takie jak quel, jak również przysłówki wskazujące na ilość: beaucoup de, trop de.

pl.wikipedia.org

Określniki wywodzą się bezpośrednio od ideogramów.

pl.wikipedia.org

Rodzajnik w języku francuskim – jeden z określników (determinantów) rzeczownika w języku francuskim.

pl.wikipedia.org

Takie zestawy instrukcji są częściej oparte na stosie, niż na rejestrach, żeby zmniejszyć rozmiar określników operacji.

pl.wikipedia.org

By jednak zmierzyć poziom potencjalnych korzyści płynących z zabójstwa, należy posłużyć się określnikami takimi jak stopa bezrobocia, zamożność, struktura wiekowa i rasowa.

pl.wikipedia.org

Oznacza to również, że nazwisko niekoniecznie jest określnikiem stanu cywilnego – własnego czy rodziców.

pl.wikipedia.org