oporny [opornɨ] ПРИЛ.
1. oporny (nieposłuszny):
- oporny pies, uczeń
-
- oporny pies, uczeń
-
2. oporny (ociągający się):
- oporny płatnik
-
3. oporny (stawiający opór):
- oporny zamek
-
- oporny zamek
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Dominują objawy zwykle współwystępujących zaburzeń elektrolitowych: hipokalcemii opornej na suplementację wapnia, hipokaliemii opornej na suplementację potasu i hipofosfatemii.
pl.wikipedia.org U chorych opornych na to leczenie lub z przeciwwskazaniami do ich przewlekłego stosowania leczeniem z wyboru jest splenektomia.
pl.wikipedia.org Skrobia oporna odznacza się małą zdolnością chłonięcia wody oraz częściową rozpuszczalnością.
pl.wikipedia.org Rumacja (łac. rumatio) to usunięcie siłą opornego dłużnika z nieruchomości.
pl.wikipedia.org Cefepim jest oporny na działanie większości β-laktamaz w tym β-laktamaz o rozszerzonym spektrum działania oraz β-laktamaz chromosomalnych.
pl.wikipedia.org