Переводы „orędować“ в словаре польско » немецкий

orędować <‑duje; прош. вр. ‑duj> [orendovatɕ] ГЛ. перех. przest (wstawić się za kimś, czymś)

orędować

sich вин. für jdn/etw verwenden

orędował za wprowadzeniem tej ustawy

er verwendete sich für die Einführung dieses Gesetzes

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Oręduje także za studentami i nowicjuszami jezuickimi.

pl.wikipedia.org

Publikował książki i rozprawy geograficzne i historyczne (od 1887), propagował sport wśród młodzieży, orędował za szerokim dopuszczeniem kobiet na studia uniwersyteckie.

pl.wikipedia.org