Переводы „orędownictwo“ в словаре польско » немецкий

orędownictwo <род. ‑wa, мн. отсут. > [orendovɲitstfo] СУЩ. ср. przest

orędownictwo

Fürbitte ж.

orędownictwo

Fürsprache ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Otrzymała tę łaskę i przyszły święty za jej orędownictwem odzyskał zdrowie.

pl.wikipedia.org

Przypisuje mu się też szczególne orędownictwo w wypadkach wścieklizny psów.

pl.wikipedia.org

Po grecku deisus znaczy orędownictwo, prośba, modlitwa wstawiennicza.

pl.wikipedia.org

Świątynia ta związana była z kultem królowej Jadwigi jako tej, która przepowiedziała załamanie się potęgi krzyżackiej i której orędownictwu współcześni przypisywali grunwaldzkie zwycięstwo.

pl.wikipedia.org