Переводы „orędownik“ в словаре польско » немецкий

orędownik (-iczka) <род. ‑a, мн. ‑icy> [orendovɲik] СУЩ. м. (ж.) высок.

orędownik (-iczka)

Fürsprecher(in) м. (ж.)

orędownik (-iczka)

Befürworter(in) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Jest orędownikiem podczas gradobicia i w chorobach epilepsji.

pl.wikipedia.org

Członkowie ruchu uważają siebie za orędowników pokoju i wszechświatowego zjednoczenia.

pl.wikipedia.org

Jest orędownikiem kształcenia działaczy związków zawodowych w zakresie podstaw biznesu.

pl.wikipedia.org

Był on znawcą problematyki wolności i zagorzałym jej orędownikiem.

pl.wikipedia.org