Переводы „ordynariusz“ в словаре польско » немецкий

ordynariusz <род. ‑a, мн. ‑e> [ordɨnarjuʃ] СУЩ. м.

1. ordynariusz РЕЛИГ.:

ordynariusz

Ordinarius м.

2. ordynariusz ИСТ.:

ordynariusz

Ordinarius м.

ordynariusz

ordentlicher Professor м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W archidiecezji służy ponadto pięciu biskupów pomocniczych, jeden emerytowany arcybiskup ordynariusz i jeden emerytowany biskup pomocniczy.

pl.wikipedia.org

Miały one w zasadzie charakter tytularny (oprócz przemyskiego), a ordynariusze nie pojawiali się w swoich diecezjach, ze względu na niepewną jeszcze sytuację polityczną.

pl.wikipedia.org

Sakrę biskupią otrzymał 9 maja 1998. 7 września 2000 objął urząd ordynariusza.

pl.wikipedia.org

W 1731 roku objął rządy w wakującej diecezji hradeckiej jako jej ordynariusz.

pl.wikipedia.org

Tydzień później został mianowany ordynariuszem eparchii anadyrskiej i czukockiej.

pl.wikipedia.org