osamotnienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [osamotɲeɲe] СУЩ. ср.
- osamotnienie
- Vereinsamung ж.
- osamotnienie
- Einsamkeit ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Margaret kilka lat później podzieliła los męża i zmarła w osamotnieniu i nędzy.
pl.wikipedia.org Ostatnie lata, po wczesnej śmierci żony, spędził w osamotnieniu.
pl.wikipedia.org Opublikowane w okresie wzrostu aktywności ruchów ochrony środowiska było często wykorzystywane jako obraz jej słabości, wrażliwości i osamotnienia w przestrzeni kosmicznej.
pl.wikipedia.org Osamotnienie człowieka, które jest punktem wyjścia rozważań, ma swoje źródło w ciężkiej długotrwałej chorobie poetki.
pl.wikipedia.org Trwałe poczucie osamotnienia wzmaga podatność na zaburzenia psychiczne i choroby psychosomatyczne.
pl.wikipedia.org Поиск в словаре
- osadnictwo
- osadniczy
- osadnik
- osadowy
- osady
- osamotnienie
- osamotniony
- osączać
- osączyć
- osąd
- osądzać