ozdobnik <род. ‑a, мн. ‑i> [ozdobɲik] СУЩ. м.
t. МУЗ.
- ozdobnik
- Ornament ср.
- ozdobnik
- Verzierung ж.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wraz z rozpowszechnieniem się w nowożytnych książkach znaków końca linii, praktyczna funkcja hedery zaczęła być ograniczana wyłącznie do ozdobników.
pl.wikipedia.org Arpeggio (wł.) – sposób wykonywania współbrzmień mający charakter ozdobnika, zaznaczany pionową linią falistą, poprzedzającą akord.
pl.wikipedia.org Miał 3-oktawową skalę głosu i był mistrzem w wykonywaniu ozdobników.
pl.wikipedia.org W dawnych czasach stosowanie ozdobników zależało od smaku i inwencji wykonawcy, lecz z czasem ustalono pewien zasób standardowych ozdobników i zasady ich zapisu.
pl.wikipedia.org Oboje partnerzy mogą wykonywać w tango ozdobniki (adornos, decoration), które zazwyczaj nie są markowane (prowadzone).
pl.wikipedia.org