płytka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [pwɨtka] СУЩ. ж.
1. płytka (cienka płyta: złota, platyny):
- płytka
- Plättchen ср.
2. płytka (kafelek):
- płytka
- Fliese ж.
3. płytka БИОЛ.:
-
- Blutplättchen ntpl
-
- Thrombozyten м. мн.
4. płytka ИНФОРМ.:
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Rurka sitowa to pojedynczy ciąg członów - ma postać wydłużonych komórek ułożonych jedna na drugiej, rozdzielonych polami (płytkami) sitowymi znajdującymi się na poprzecznych ścianach.
pl.wikipedia.org Tułów cechują ciemnobrązowe śródplecze i białe niżej położone płytki.
pl.wikipedia.org Michael przeżył strzał, po operacji nosi stalową płytkę z tyłu głowy.
pl.wikipedia.org Drgająca główka szczoteczki rozbija gromadzącą się na wewnętrznych powierzchniach zębów płytkę i pomaga zapobiegać odkładaniu się kamienia nazębnego odpowiedzialnego za rozwój chorób przyzębia.
pl.wikipedia.org Pozostałe segmenty tułowia również zabezpieczone są oskórkowymi płytkami – brzusznymi oraz grzbietowymi.
pl.wikipedia.org