Переводы „pięciolinia“ в словаре польско » немецкий

pięciolinia <род. ‑ii, мн. ‑ie> [pjeɲtɕoliɲa] СУЩ. ж. МУЗ.

pięciolinia

die fünf Notenlinien ж. мн.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Pojedyncza pięciolinia służy zazwyczaj jednemu głosowi (głosowi instrumentu lub grupie identycznie grających instrumentów, głosowi człowieka lub głosowi chóru).

pl.wikipedia.org

Klucz – znak graficzny, który wyznacza położenie na pięciolinii jednego dźwięku, a w związku z tym i pozostałych, określanych w stosunku do niego.

pl.wikipedia.org

Pięciolinia umożliwia wygodne, całkowicie graficzne przedstawianie wysokości dźwięków (zarówno pojedynczo, jak i w akordach) z uwzględnieniem czasu ich trwania.

pl.wikipedia.org

Stworzył system zwany kinetografią, czyli zapis ruchu ludzkiego ciała za pomocą znaków na pięciolinii z zachowaniem podziału miarowego i taktowego muzyki.

pl.wikipedia.org

Obniża wówczas wszystkie dźwięki, na wysokości których jest zapisany na pięciolinii.

pl.wikipedia.org

Pięciolinia – podstawowy element pisma nutowego dla zapisu dźwięków we współczesnej notacji muzycznej.

pl.wikipedia.org

Akolada – znak graficzny w muzyce mający postać klamry spinającej pięciolinie.

pl.wikipedia.org

Kasownik umieszczany jest bezpośrednio przed nutą i dotyczy wszystkich dźwięków przypisanych temu samemu miejscu na pięciolinii w obrębie danego taktu.

pl.wikipedia.org

Do ich wykonania niezbędna jest plansza z obrazkami na pięciolinii i wskaźnik.

pl.wikipedia.org

Wiele pięciolinii zestawionych w pionie tworzy partyturę, która służy do zapisu utworów orkiestrowych.

pl.wikipedia.org