pion1 <род. ‑u, мн. ‑y> [pjon] СУЩ. м.
1. pion высок. мн. отсут. (linia wyznaczająca kierunek):
2. pion ТЕХН.:
3. pion (odcinek sieci wodociągowej):
- pion
- Steigleitung ж.
4. pion АДМИН. (dział, resort):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- pion kanalizacyjny
- Fallrohr ср.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Składa się z ruchomego trzonka z obciążeniem swobodnie poruszającego się w pionie i zamocowanej na jego końcu igły, która podczas badania zagłębia się w zaczynie.
pl.wikipedia.org Miał 62,78 m długości między pionami i 70,1 m długości całkowitej.
pl.wikipedia.org Działo miało kąt ostrzału w pionie -40 do +60°, w poziomie 30°, szybkostrzelność 6 strz/min i donośność 8900 m.
pl.wikipedia.org Jego ściany są bardzo strome – pionowe, lub przewieszone, czyli wychylone od pionu na zewnątrz.
pl.wikipedia.org Grupa ta organizacyjnie składa się z trzech głównych pionów operacyjnych oraz kilkuset wykonawczych podmiotów gospodarczych.
pl.wikipedia.org