pochlebiać <‑ia> [poxlebjatɕ], pochlebić [poxlebitɕ] ГЛ. неперех. св. высок.
1. pochlebiać (przesadnie chwalić):
- pochlebiać komuś
- jdm schmeicheln
2. pochlebiać (uznawać coś za swoją zaletę):
- pochlebiam sobie, że...
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- pochlebiać komuś
- jdm schmeicheln
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Zdecydował się wykonywać portrety, które podobały się odbiorcom i pochlebiały ich gustom.
pl.wikipedia.org Miłość młodej kobiety pochlebia mu, ale też obawia się jej.
pl.wikipedia.org Wierząc w swój talent, nadal pisał poezje, zmienił jednak taktykę, nie pochlebiał, ale starał się zabawiać lub wzruszać.
pl.wikipedia.org Gra na tym instrumencie rozbudziła w nim miłość do muzyki, co bardzo pochlebiało jego ojcu, który często pozwalał grać malcowi z dorosłymi.
pl.wikipedia.org George'owi pochlebiało i wzruszało go oddanie dziewczyny i był również zdania, iż jest jednym z najszlachetniejszych śmiertelników i że decydując się na to małżeństwo, robi niesłychane poświęcenie.
pl.wikipedia.org