Переводы „podporucznik“ в словаре польско » немецкий

podporucznik <род. ‑a, мн. ‑icy> [potporutʃɲik] СУЩ. м. ВОЕН.

podporucznik

Unterleutnant м.

podporucznik rezerwy

Unterleutnant einer Reserve

Примеры со словом podporucznik

podporucznik rezerwy

Unterleutnant einer Reserve

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Mianowany podporucznikiem rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 września 1931 roku.

pl.wikipedia.org

W 1907 r. awansował do stopnia podporucznika, zaś w 1910 r. - porucznika.

pl.wikipedia.org

Promowany na stopień podporucznika piechoty w dniu 1 maja 1919.

pl.wikipedia.org

W 1921 r. został przeniesiony do rezerwy w stopniu podporucznika kawalerii.

pl.wikipedia.org

W latach 1917–1918 służył w armii austro-węgierskiej uzyskując stopień podporucznika.

pl.wikipedia.org

Chorąży posiadał od tej pory jedną gwiazdkę (bez pionowego paska przez środek naramiennika), podporucznik – dwie, porucznik – trzy, a kapitan – cztery.

pl.wikipedia.org

W 1896 ukończył szkołę wojskową, w stopniu podporucznika artylerii.

pl.wikipedia.org

Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916.

pl.wikipedia.org

W 1930 roku otrzymał stopień podporucznika w korpusie saperów.

pl.wikipedia.org

Po ukończeniu uczelni i studium wojskowego podchorąży rezerwy mógł starać się o stopień podporucznika.

pl.wikipedia.org