Переводы „pojemniku“ в словаре польско » немецкий

pojemnik <род. ‑a, мн. ‑i> [pojemɲik] СУЩ. м.

1. pojemnik (kosz):

pojemnik

Behälter м.

pojemnik na śmieci

Mülltonne ж.

pojemnik na śmieci

Abfallbehälter м.

2. pojemnik (kontener):

pojemnik

Container м.

pojemność <род. ‑ści, мн. отсут. > [pojemnoɕtɕ] СУЩ. ж.

1. pojemność (objętość wnętrza: butelki, naczynia):

pojemność

Fassungsvermögen ср.

pojemność

Volumen ср.

pojemność ładunkowa

Ladekapazität ж.

pojemność magazynu

Lagerkapazität ж.

2. pojemność ИНФОРМ.:

pojemność pamięci

Speicherkapazität ж.

pojemność dysku twardego

Festplattenkapazität ж.

pojemność obliczeniowa

Rechenkapazität ж.

3. pojemność ФИЗ.:

pojemność cieplna

Wärmekapazität ж.

pojemność akumulatora

die Ah-Kapazität ж. eines Akkumulators

pojemność skokowa silnika

Hubraum м.

4. pojemność МОР.:

pojemność

Tonnage ж.

5. pojemność EKON (rynku):

pojemność

Aufnahmefähigkeit ж.

pojemny [pojemnɨ] ПРИЛ. высок.

pojemny szafa, zbiornik

geräumig

pojemny termin

weit gefasst

pojemny termin

unscharf

pojemny rynek

aufnahmefähig

najemnik <род. ‑a, мн. ‑icy> [najemɲik] СУЩ. м.

1. najemnik (żołnierz):

najemnik

Söldner м.

2. najemnik (robotnik):

najemnik

Lohnarbeiter(in) м. (ж.)

najemnik

Tagelöhner(in) м. (ж.)

odjemnik <род. ‑a, мн. ‑i> [odjemɲik] СУЩ. м. МАТЕМ.

odjemnik

Subtrahent м.

potajemnie [potajemɲe] НАРЕЧ. высок.

potajemnie

heimlich

spotykać się potajemnie

sich вин. heimlich treffen

pojednać [pojednatɕ]

pojednać св. od pojednywać

Смотри также pojednywać

I . pojednywać <‑nuje; св. pojednać> [pojednɨvatɕ] высок. ГЛ. перех.

pojednać kogoś z kimś

jdn mit jdm versöhnen

II . pojednywać <‑nuje; св. pojednać> [pojednɨvatɕ] высок. ГЛ. возвр. гл.

pojednać się z kimś

sich вин. mit jdm versöhnen

pojedynek <род. ‑nku, мн. ‑nki> [pojedɨnek] СУЩ. м.

1. pojedynek (walka):

pojedynek

Duell ср.

stoczyć pojedynek

ein Duell austragen

2. pojedynek перенос. (dyskusja):

pojedynek słowny

Rededuell ср.

pojedynek słowny

Wortgefecht ср.

tajemnie [tajemɲe] НАРЕЧ.

tajemnie

geheim

tajemnica <род. ‑cy, мн. ‑ce> [tajemɲitsa] СУЩ. ж.

1. tajemnica (sekret):

tajemnica

Geheimnis ср.

tajemnica państwowa/służbowa

Staats-/Dienstgeheimnis ср.

tajemnica lekarska

Arztgeheimnis ср.

tajemnica przedsiębiorstwa [lub handlowa]

Geschäftsgeheimnis ср.

tajemnica redakcyjna/zawodowa

Redaktions-/Berufsgeheimnis ср.

tajemnica spowiedzi

Beichtgeheimnis ср.

tajemnica korespondencji

Briefgeheimnis ср.

zdrada tajemnicy

Geheimnisverrat м.

w tajemnicy

im Geheimen

w tajemnicy

heimlich

robić coś w tajemnicy

etw im Geheimen [o. heimlich] tun

trzymać coś w tajemnicy

etw geheim halten

utrzymanie w tajemnicy

Geheimhaltung ж.

obowiązek zachowania [lub utrzymania] w tajemnicy

Geheimhaltungspflicht ж.

dochować tajemnicy

ein Geheimnis wahren [o. für sich behalten]

publiczna tajemnica, tajemnica poliszynela

ein öffentliches Geheimnis разг.

uchylić rąbka tajemnicy

den Schleier des Geheimnisses lüften

zabrać [lub wziąć] tajemnicę [ze sobą] do grobu

ein Geheimnis mit ins Grab nehmen

to moja/nasza słodka tajemnica

das ist mein/unser süßes Geheimnis

tajemnice alkowy

Bettgeheimnisse ntpl

robić z czegoś wielką tajemnicę

aus etw ein Geheimnis machen

2. tajemnica (rzecz zagadkowa):

zgłębiać tajemnice świata zwierząt

die Geheimnisse der Tierwelt ergründen

3. tajemnica обыч. мн. (sposób osiągnięcia czegoś):

tajemnice zawodu

Geheimnisse des Berufes

tajemnica powodzenia

Erfolgsgeheimnis ср.

odsłaniać tajemnice sztuki aktorskiej

die Geheimnisse der Schauspielkunst lüften

pojemnościowy [pojemnoɕtɕovɨ] ПРИЛ. ФИЗ.

pojemnościowy

kapazitiv

czujnik pojemnościowy

kapazitiver Sensor м.