Переводы „polifonia“ в словаре польско » немецкий

polifonia <род. ‑ii, мн. отсут. > [polifoɲa] СУЩ. ж. высок. t. МУЗ.

polifonia

Polyfonie ж.

polifonia

Polyphonie ж.

polifonia dzieła literackiego

die Polyphonie des literarischen Werks

Примеры со словом polifonia

polifonia dzieła literackiego

die Polyphonie des literarischen Werks

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Istotą polifonii jest równoczesne prowadzenie kilku równorzędnych głosów wokalnych lub instrumentalnych.

pl.wikipedia.org

Autor wskazuje na konsonanse, które powinny być wykorzystywane w komponowaniu lub improwizowaniu polifonii wczesnośredniowiecznej; wskazane są interwały kwarty, kwinty, oktawy, rzadziej tercji i seksty.

pl.wikipedia.org

Uprawiał polifonię opartą na klarownej strukturze melodycznej, zaczerpniętej zazwyczaj z chorału (cantus firmus).

pl.wikipedia.org

Różnorodne, nierzadko jaskrawe „brzmienie gotyku” wypierała jednorodna polifonia wokalna o pełnym brzmieniu.

pl.wikipedia.org

Utwór napisany jest w tonacji f-moll i ma za zadanie nauczyć pianistów z gry kompozycji posiadających 4 głosową polifonię.

pl.wikipedia.org

Elementy kluczowe tej muzyki to improwizacja, polimetria, polifonia i melodyjność.

pl.wikipedia.org

Terminem tym określa się również wykorzystującą ją tradycję muzyczną opartą na dwugłosowej polifonii.

pl.wikipedia.org

Używana była przy kolejnych wejściach tematów w formach polifonii imitacyjnej, takich jak: kanon i fuga.

pl.wikipedia.org

Owa synteza wyraziła się w pełnym wykorzystaniu możliwości technicznych i wyrazowych skrzypiec oraz w doskonałym zachowaniu proporcji między polifonią i homofonią.

pl.wikipedia.org

Należał do przedstawicieli klasycznej polifonii, jego kompozycje uznawane były przez współczesnych za wzorcową realizację wytycznych soboru trydenckiego.

pl.wikipedia.org