Переводы „politonalność“ в словаре польско » немецкий

politonalność <род. ‑ści, мн. отсут. > [politonalnoɕtɕ] СУЩ. ж. МУЗ.

politonalność

Polytonalität ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Politonalność – technika kompozytorska polegająca na jednoczesnym stosowaniu dwóch (bitonalność) lub kilku tonacji lub trybów w różnych głosach.

pl.wikipedia.org

W warstwie harmonicznej stosował chromatykę i politonalność, przy wyraźnej jednak obecności centrów tonalnych.

pl.wikipedia.org

Początkowo stosował tonalność, następnie przeszedł do atonalności i politonalności, eksperymentował też z muzyką ćwierćtonową.

pl.wikipedia.org

Tworzył w konwencji romantycznej, z rzadka jedynie sięgając po atonalność i politonalność.

pl.wikipedia.org

Asymetryczne frazowanie, skale całotonowe i politonalność są obce muzyce epoki klasycyzmu.

pl.wikipedia.org

Kompozytor posługiwał się tonalnym materiałem dźwiękowym, sięgając jednak niekiedy po bardziej współczesne techniki takie jako politonalność czy zmodyfikowana technika dodekafoniczna.

pl.wikipedia.org

Był jednym z nielicznych bułgarskich kompozytorów po 1945 roku, którzy zaadaptowali współczesne techniki kompozytorskie, w latach 60. w poszukiwaniu nowych zjawisk brzmieniowych zwrócił się ku aleatoryzmowi, atonalności i politonalności.

pl.wikipedia.org

Początkowo tworzył w stylistyce neoklasycznej, pod koniec lat 20. uzupełnionej o elementy atonalności i politonalności.

pl.wikipedia.org

W późniejszym okresie skupił się na poszukiwaniach dźwiękowych, sięgał po elementy serializmu, aleatoryzmu, politonalności czy mikrotonowości, nie trzymając się jednak ortodoksyjnie żadnej z tych technik.

pl.wikipedia.org

Jego bitonalność lub politonalność zawsze zdążała do harmonii jako całości.

pl.wikipedia.org