Переводы „polonizm“ в словаре польско » немецкий

polonizm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. ‑y> [poloɲism] СУЩ. м. ЛИНГВ.

polonizm

Polonismus м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Pisząc powieść zdecydowała się na użycie oryginalnego słownictwa z epoki, wprowadzając do tekstu liczne archaizmy i polonizmy.

pl.wikipedia.org

Pamiętnik został napisany stylem gawędziarskim bogatym w polonizmy językiem.

pl.wikipedia.org

Polonizm – element językowy zapożyczony z języka polskiego, funkcjonujący na gruncie innego języka.

pl.wikipedia.org

Występują w nim co prawda polonizmy treściowe i językowe, jednak być może są one wynikiem dostosowania obcego tekstu do rodzimych warunków.

pl.wikipedia.org

Dużą liczbę polonizmów zaczerpnęły języki niemiecki i rosyjski.

pl.wikipedia.org

Dopiero w drugim okresie (1570–1720) rzeczywiste polonizmy przenikają w dużej ilości do wszystkich dziedzin języka literackiego i potocznego.

pl.wikipedia.org

Termin „slawizm” w zbiorczy sposób określa jednostki językowe zaczerpnięte z różnych języków słowiańskich (rusycyzmów, polonizmów, czechizmów, słowacyzmów itd.).

pl.wikipedia.org

Słowo pochodzenia polskiego, w językach białoruskim, rosyjskim i ukraińskim występuje jako pejoratywny polonizm i archaizm.

pl.wikipedia.org