Переводы „popielnik“ в словаре польско » немецкий

popielnik <род. ‑a, мн. ‑i> [popjelɲik] СУЩ. м.

1. popielnik (pojemnik na popiół):

popielnik

Aschenkasten м.

2. popielnik БОТАН.:

popielnik

Zinerarie ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Największą liczbę zabytków odkryto w popielniku, będącego najprawdopodobniej częścią większego kompleksu kultowego.

pl.wikipedia.org

Zgodnie ze zwyczajem, we wtorek zapustny piecze się wyjątkowe ciasto, tzw. "popielnik".

pl.wikipedia.org

Spód skrzyni ogniowej stanowi ruszt, pod którym znajduje się popielnik.

pl.wikipedia.org

Popielnik – występujący w różnego rodzaju piecach lub kotłach: zbiornik pod komorą paleniskową, do którego opada poprzez ruszt i gromadzi się popiół.

pl.wikipedia.org

W centralnej części miasta znaleziono popielnik, w którym odkryto 40 tysięcy fragmentów ceramiki, w tym o charakterze unikalnym.

pl.wikipedia.org

Nie straciłem przytomności ani odwagi — widziałem co się dzieje: że uderzony pufrem lokomotywy zostałem, że wlecze mnie maszyna parę kroków, widzę popielnik pod maszyną, czuję, jak zdziera mi ciało tułowia.

pl.wikipedia.org

Drzwiczki paleniska i popielnika znajdują się w ścianie czołowej, zakończonej ażurowym fryzem przechodzącym na ściany boczne i zwieńczonym trójkątnym szczytem, zasłaniającym dwuspadowy daszek przykrywający piec.

pl.wikipedia.org