popielnik <род. ‑a, мн. ‑i> [popjelɲik] СУЩ. м.
1. popielnik (pojemnik na popiół):
- popielnik
- Aschenkasten м.
2. popielnik БОТАН.:
- popielnik
- Zinerarie ж.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Największą liczbę zabytków odkryto w popielniku, będącego najprawdopodobniej częścią większego kompleksu kultowego.
pl.wikipedia.org Zgodnie ze zwyczajem, we wtorek zapustny piecze się wyjątkowe ciasto, tzw. "popielnik".
pl.wikipedia.org Spód skrzyni ogniowej stanowi ruszt, pod którym znajduje się popielnik.
pl.wikipedia.org Popielnik – występujący w różnego rodzaju piecach lub kotłach: zbiornik pod komorą paleniskową, do którego opada poprzez ruszt i gromadzi się popiół.
pl.wikipedia.org W centralnej części miasta znaleziono popielnik, w którym odkryto 40 tysięcy fragmentów ceramiki, w tym o charakterze unikalnym.
pl.wikipedia.org