Переводы „poplecznictwo“ в словаре польско » немецкий

poplecznictwo <род. ‑wa, мн. отсут. > [popletʃɲitstfo] СУЩ. ср.

1. poplecznictwo высок.:

poplecznictwo

Vetternwirtschaft ж. уничиж.

2. poplecznictwo ЮРИД.:

poplecznictwo

Verdunklung ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Poplecznictwo było traktowane jako osobne przestępstwo, podobnie jak spisek.

pl.wikipedia.org

Karane są również: podżeganie, pomocnictwo, poplecznictwo, sprawstwo kierownicze, usiłowanie i zmowa w celu przekupienia.

pl.wikipedia.org

Takie same są konsekwencje poplecznictwa popełnionego z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą samemu poplecznikowi lub jego najbliższym.

pl.wikipedia.org

W szczególności poplecznictwo może polegać na ukrywaniu sprawcy, zacieraniu śladów przestępstwa lub odbywaniu kary za skazanego.

pl.wikipedia.org

Poplecznictwem może być każda czynność zmierzająca do udzielenia sprawcy przestępstwa pomocy w uniknięciu odpowiedzialności karnej, jeżeli choćby tylko utrudniała ona postępowanie karne.

pl.wikipedia.org

Samooskarżenie fałszywe może wypełniać znamiona poplecznictwa (art. 239 § 1 k.k.), jeżeli jego celem jest pomoc innej osobie w uniknięciu odpowiedzialności karnej.

pl.wikipedia.org

Poplecznictwo – typ przestępstwa polegający na utrudnianiu bądź udaremnianiu postępowania karnego przez udzielanie sprawcy przestępstwa pomocy w uniknięciu odpowiedzialności karnej.

pl.wikipedia.org

Nie jest możliwe pomocnictwo po zakończeniu czynu, zachowanie takie może jednak stanowić odrębny czyn zabroniony (najczęściej poplecznictwo lub paserstwo).

pl.wikipedia.org

Stwierdziła również, że sytuacja, w której uprawia się poplecznictwo, a kłamiący pod przysięgą otrzymują prawo łaski „zagraża uczciwości specjalnego dochodzenia i naszej demokracji”.

pl.wikipedia.org