Переводы „poprzedzającym“ в словаре польско » немецкий

uprzedzający [upʃedzajontsɨ] ПРИЛ. высок.

uprzedzający grzeczność:

uprzedzający

zuvorkommend

poprzedzać <‑dza> [popʃedzatɕ], poprzedzić [popʃedʑitɕ] св. ГЛ. перех.

1. poprzedzać (iść przed):

poprzedzać

vorangehen

2. poprzedzać (występować wcześniej):

poprzedzać

einleiten

poprzedzać

den Auftakt bilden

pokaz poprzedzający wykład

den Vortrag einleitende Vorführung ж.

uprzedzająco [upʃedzajontso] НАРЕЧ. высок.

uprzedzająco grzeczny:

uprzedzająco

zuvorkommend

poprzedzielać [popʃedʑelatɕ]

poprzedzielać св. od przedzielać

Смотри также przedzielać

I . przedzielać <‑la> [pʃedʑelatɕ], przedzielić [pʃedʑelitɕ] св. < [lub po‑]> ГЛ. перех.

przedzielać pokój

abteilen

przedzielać kartkę papieru

zertrennen

przedzielać wyraz

trennen

rzeka przedziela miasto na dwie części

der Fluss м. teilt die Stadt in zwei Teile

II . przedzielać <‑la> [pʃedʑelatɕ], przedzielić [pʃedʑelitɕ] св. < [lub po‑]> ГЛ. возвр. гл.

przedzielać

sich вин. abgrenzen

przedzielał się od innych

er grenzte sich von den anderen ab

przedzielał się od innych

sich вин. teilen

przedzielać się na pół

sich вин. halbieren

poprzebijać [popʃebijatɕ]

poprzebijać св. od przebijać

Смотри также przebijać

I . przebijać <‑ja св. przebić [lub po‑]> [pʃebijatɕ] ГЛ. перех.

1. przebijać (przekłuwać):

przebijać coś czymś

etw mit etw durchstechen

przebijać coś czymś

durchbohren

2. przebijać (przekopywać):

przebijać tunel, ulicę

durchbohren

przebijać tunel, ulicę

durchbrechen

3. przebijać (przewiercać):

przebijać deskę

durchbohren

4. przebijać перенос. (przedostawać się przez):

przebijać ciemność, mgłę

durchbrechen

5. przebijać ИГРА:

przebijać

übertrumpfen

przebijać

schlagen

II . przebijać <‑ja> [pʃebijatɕ] ГЛ. неперех.

1. przebijać:

przebijać (przeświecać) (światło, farba)

durchscheinen

przebijać (przeświecać) (światło, farba)

durchschimmern

2. przebijać перенос. (być wyczuwalnym):

w czyimś głosie przebija duma/ironia/triumf

in jds Stimme klingt Stolz/Ironie/Triumph durch

III . przebijać <‑ja> [pʃebijatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. przebijać (przeszywać się):

przebijać się czymś

sich вин. mit etw durchbohren

2. przebijać (przedostawać się):

przebijać się przez coś (człowiek)

sich вин. durch etw durchschlagen

przebijać się przez coś (człowiek)

sich дат. durch etw einen Weg bahnen

przebijać się przez coś (słońce)

durch etw durchbrechen

przebijać się przez coś (słońce)

durchkommen разг.

przebijać się do czegoś

sich вин. zu etw durchschlagen

poprzeczka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [popʃetʃka] СУЩ. ж.

1. poprzeczka (belka):

poprzeczka

Querstück ср.

poprzeczka

Querbalken м.

2. poprzeczka СПОРТ:

poprzeczka

Latte ж.

stawiać komuś/sobie wysoko poprzeczkę

jdm/sich дат. die Messlatte hoch legen

poprzeczny [popʃetʃnɨ] ПРИЛ.

poprzeczny

Quer-

przekrój poprzeczny

Querschnitt м.

poprzeszywać [popʃeʃɨvatɕ]

poprzeszywać св. od przeszywać

Смотри также przeszyć

przeszyć [pʃeʃɨtɕ] св., przeszywać [pʃeʃɨvatɕ] <‑wa> ГЛ. перех.

1. przeszyć < св. po‑> (zszyć):

przeszyć tkaninę

steppen

2. przeszyć < св. po‑> (umieścić w innym miejscu):

przeszyć guzik

versetzen

3. przeszyć (przebić bronią):

przeszyć

durchstechen

4. przeszyć перенос. (przeniknąć):

przeszywać kogoś wzrokiem

jdn mit Blicken durchbohren перенос.

kogoś przeszywa ból/lęk

Schmerz м. /Angst ж. durchdringt jdn

poprzekładać [popʃekwadatɕ]

poprzekładać св. od przekładać

Смотри также przekładać

przekładać <‑da; св. przełożyć> [pʃekwadatɕ] ГЛ. перех.

1. przekładać < св. po‑> (układać inaczej):

przekładać

umlegen

przekładać

anders legen

przekładać karty

die Karten abheben

2. przekładać < св. po‑> (wkładać w środek):

przekładać tort powidłami

eine Torte mit Marmelade füllen

3. przekładać (przenosić górą):

przekładać nogę/rękę nad czymś

das Bein/den Arm über etw вин. legen

4. przekładać (zmieniać termin):

przekładać spotkanie, wizytę

verlegen

przekładać spotkanie, wizytę

verschieben

5. przekładać < св. po‑> (tłumaczyć):

przekładać tekst

übersetzen

przekładać tekst

übertragen высок.

poprzestać [popʃestatɕ] св., poprzestawać [popʃestavatɕ] <‑taje> ГЛ. неперех. св.

poprzestać na czymś

sich вин. mit etw begnügen

poprzestać na czymś

sich вин. mit etw zufrieden geben

Выражения:

poprzestawać na małym

sich вин. mit wenigem begnügen