Переводы „poruczenie“ в словаре польско » немецкий

poruczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [porutʃeɲe] СУЩ. ср. высок.

poruczenie

Betrauung ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Od 1907 roku pełnił funkcję sztabsoficera do specjalnych poruczeń w głównym zarządzie inżynierskim.

pl.wikipedia.org

Następnie w stopniu kapitana był sztabsoficerem do specjalnych poruczeń w zarządzie kierownika radiotelegrafu.

pl.wikipedia.org

Od 1904 r. był urzędnikiem do specjalnych poruczeń przy warszawskim generał-gubernatorze.

pl.wikipedia.org

Od 1893 r. był oficerem sztabowym do specjalnych poruczeń w sztabie warszawskiego okręgu wojskowego.

pl.wikipedia.org

Pełnił funkcję oficera do specjalnych poruczeń i skarbnika w wojskowym zarządzie sanitarnym.

pl.wikipedia.org

W 1899 roku w stopniu podpułkownika został oficerem sztabowym do specjalnych poruczeń przy sztabie warszawskiego okręgu wojskowego.

pl.wikipedia.org