Переводы „poruczyć“ в словаре польско » немецкий

poruczyć [porutʃɨtɕ]

poruczyć св. od poruczać

Смотри также poruczać

poruczać <‑cza; св. poruczać> [porutʃatɕ] ГЛ. неперех. высок. lub przest (powierzyć coś komuś)

poruczać

anvertrauen

poruczyć komuś poselstwo

jdm eine Botschaft anvertrauen

Примеры со словом poruczyć

poruczyć komuś poselstwo

jdm eine Botschaft anvertrauen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Pierwotnie słowo „porucznik” miało znaczenie bardziej ogólne: ‘ten, któremu co poruczono, pełnomocnik, posłannik, zastępca’.

pl.wikipedia.org

Gdy pracował w katowickim urzędzie wojewódzkim, poruczono mu organizację opieki społecznej dla ludności Śląska.

pl.wikipedia.org

Są i Żydzi, którym talent poruczyć możesz, a wiernie tobie oddanym będzie; są inni, z których rąk szeląga pożyczonego bez trudności nie odbierzesz.

pl.wikipedia.org