powództwo <род. ‑wa, мн. ‑wa> [povutstfo] СУЩ. ср. ЮРИД.
- powództwo
- Klage ж.
- bezpośrednie powództwo
- Direktklage ж.
- powództwo cywilne
- Zivilklage ж.
- powództwo cywilne
- Privatklage ж.
- powództwo o odszkodowanie
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Pozwali organizatorów konkursu oraz samego malarza do sądu, który po bardzo nagłośnionym medialnie procesie ostatecznie oddalił powództwo.
pl.wikipedia.org Powództwo to – tak jak actio depositi – było skargą cywilną in personam.
pl.wikipedia.org Actiones in personam to powództwa wynikające ze zobowiązań, gdzie roszczenie powoda skierowane było przeciwko konkretnej, z góry określonej osobie będącej jego dłużnikiem.
pl.wikipedia.org Actio negatoria – skarga negatoryjna (przecząca) w prawie rzymskim, powództwo służące właścicielowi do ochrony własności kwirytarnej przed naruszeniami o charakterze innym niż pozbawienie posiadania.
pl.wikipedia.org Na tej samej podstawie sąd może wydać wyrok częściowy, rozstrzygając o całości żądania powództwa głównego lub wzajemnego.
pl.wikipedia.org