Переводы „powiernik“ в словаре польско » немецкий

powiernik¹ (-ica) <род. ‑a, мн. ‑icy> [povjerɲik] СУЩ. м. (ж.) высок. (człowiek zaufany)

powiernik (-ica)

Vertraute(r) mf

powiernik² (-iczka) <род. ‑a, мн. ‑icy> [povjerɲik] СУЩ. м. (ж.) ЮРИД.

powiernik (-iczka)

Treuhänder(in) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Do zadań powiernika należy kontrola, czy bank hipoteczny wywiązuje się z szeregu wymogów zawartych w ustawie o listach zastawnych i bankach hipotecznych.

pl.wikipedia.org

Pierwsza z nich stanowi, że majątek spółki jest wykorzystywany wyłącznie do realizacji jej celów i nie może być dzielony między członków lub powierników.

pl.wikipedia.org

Odtąd ten święty stał się jej modlitewnym powiernikiem i patronem.

pl.wikipedia.org

Tam stał się powiernikiem cesarza, notując jego wspomnienia.

pl.wikipedia.org

Problemy administracyjne spowodowane niesubordynacją świeckich powierników i dwóch księży z parafii katedralnej doprowadziło do pogorszenia się jego stanu zdrowia i przedwczesnej śmierci.

pl.wikipedia.org

Ludność nie podlegała już zarządowi książęcemu, a książę – powiernik fideikomisu, stał się jednym z obywateli miasta i podporządkowany został w wielu kwestiach władzy samorządowej.

pl.wikipedia.org

Natomiast małe związki społeczne obejmują członków rodziny, partnerów, mentorów, współpracowników i powierników.

pl.wikipedia.org

Był powiernikiem finansowym wyższego duchowieństwa, rentierem, właścicielem ziemskim.

pl.wikipedia.org