Переводы „powołanie“ в словаре польско » немецкий

powołanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [povowaɲe] СУЩ. ср.

1. powołanie мн. отсут. (wyznaczenie: ministra, rządu):

powołanie

Berufung ж.

powołanie

Ernennung ж.

2. powołanie (zamiłowanie):

powołanie

Berufung ж.

powołanie do czegoś

Berufung zu etw

lekarz z powołania

Arzt м. aus Berufung

3. powołanie ВОЕН.:

powołanie do wojska

Einberufung ж. zum Militär[dienst]

Примеры со словом powołanie

powołanie do czegoś

Berufung zu etw

powołanie do wojska

Einberufung ж. zum Militär[dienst]

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Stanowiła przełom w duchowości chrześcijańskiej na rzecz przywrócenia powołaniu małżeńskiemu godnego miejsca.

pl.wikipedia.org

W 1916 otrzymał powołanie do armii austriackiej, a w 1918 wstąpił w szeregi wojska polskiego.

pl.wikipedia.org

Konieczność obrony kresów spowodowała także powołanie stałej armii – najpierw była to obrona potoczna, potem zaś zastąpiło ją wojsko kwarciane.

pl.wikipedia.org

Parlament jednak w trakcie obowiązywania przepisów przejściowych nie miał prawa powołania nowego rządu.

pl.wikipedia.org

Powołanie gabinetu połączone było z reorganizacją centralnych organów państwowych.

pl.wikipedia.org