Переводы „prozelita“ в словаре польско » немецкий

prozelita <род. ‑ty, мн. ‑ici> [prozelita] СУЩ. м. склон. jak f w lp РЕЛИГ.

prozelita

Proselyt(in) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Współcześnie może nim być każdy żyd z wyjątkiem prozelitów i kobiet.

pl.wikipedia.org

W pierwszym okresie po zmartwychwstaniu liczebność wyznawców wzrosła gwałtownie, a dołączali zarówno Żydzi, jak i prozelici i wyznawcy nawróceni z pogaństwa.

pl.wikipedia.org

Judeochrześcijanie – w pierwotnym chrześcijaństwie wyznawcy wywodzący się ze społeczności żydowskiej wraz z prozelitami, zachowujący judaistyczne tradycje, ryty i pobożność.

pl.wikipedia.org

W rzeczywistości tekst powstał kilka stuleci później, a jego autorem był prawdopodobnie grecki prozelita bądź znający grecką kulturę Żyd.

pl.wikipedia.org