Переводы „przymilić“ в словаре польско » немецкий

przymilnie [pʃɨmilɲe] НАРЕЧ. высок.

przymilnie

schmeichlerisch

przytulała się przymilnie

sie hat sich вин. schmeichelnd angeschmiegt

przypilać <‑la> [pʃɨpilatɕ], przypilić [pʃɨpilitɕ] ГЛ. перех. св. разг.

przypilić kogoś, [żeby coś zrobił]

jdn zur Eile antreiben [, dass er etw tut]

przypilić kogoś, [żeby coś zrobił]

jdn auf Trab bringen [, dass er etw tut] перенос. разг.

przymilny [pʃɨmilnɨ] ПРИЛ.

przymilny uśmiech

schmeichlerisch

przymilny dziecko

schmeichelnd

przymilająco [pʃɨmilajontso] НАРЕЧ. высок.

przymilająco

schmeichlerisch

przymiot <род. ‑u, мн. ‑y> [pʃɨmjot] СУЩ. м. обыч. мн. высок.

przymiot

Eigenschaft ж.

przymiot

Merkmal ср.

przymioty [pʃɨmjotɨ] СУЩ.

przymioty мн. < род. мн. ‑tów>:

przymioty

Tugenden ж. мн.

I . przesilić <‑li> [pʃeɕilitɕ ɕe] ГЛ. перех. св.

przesilić mięśnie:

przesilić

überfordern

przesilić

überanstrengen

II . przesilić <‑li> [pʃeɕilitɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

przesilić св. od przesilać się

Смотри также przesilać się

przesilać się <‑la się; св. przesilić się> [pʃeɕilatɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл. высок.

przesilać się

über den Wendepunkt gelangen

przytulić [pʃɨtulitɕ]

przytulić св. od przytulać

Смотри также przytulać

I . przytulać <‑la; св. przytulić> [pʃɨtulatɕ] ГЛ. перех.

przytulać kogoś do siebie

jdn an sich вин. drücken

II . przytulać <‑la; св. przytulić> [pʃɨtulatɕ] ГЛ. возвр. гл.

przytulać się do kogoś

sich вин. an jdn schmiegen

I . przykulać <‑la> [pʃɨkulatɕ], przykulić [pʃɨkulitɕ] св. ГЛ. неперех. разг.

przykulać

krümmen

II . przykulać <‑la> [pʃɨkulatɕ], przykulić [pʃɨkulitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. разг.

przykulać

sich вин. zusammenkrümmen

przypalić [pʃɨpalitɕ]

przypalić св. od przypalać

Смотри также przypalać

I . przypalać <‑la; св. przypalić> [pʃɨpalatɕ] ГЛ. перех.

przypalać mleko, mięso, materiał:

przypalać

anbrennen lassen

II . przypalać <‑la; св. przypalić> [pʃɨpalatɕ] ГЛ. возвр. гл. (potrawa)

przypalać

anbrennen

przysolić [pʃɨsolitɕ]

przysolić св. od przysalać

Смотри также przysalać

przysalać <‑la; св. przysolić> [pʃɨsalatɕ] ГЛ. неперех. обыч. св. разг. (zbić kogoś)

przysalać

eine reinhauen

przysolił mu w złości

er hat ihm in Wut eine reingehauen

przyszpilać <‑la> [pʃɨʃpilatɕ], przyszpilić [pʃɨʃpilitɕ] ГЛ. неперех. св. разг.

1. przyszpilać (przymocować szpilką):

przyszpilać

anstecken

przyszpilić plakat do ściany

ein Plakat an die Wand [an]stecken

2. przyszpilać перенос.:

przyszpilać

jdn an die Wand drücken

przyszpiliła go tym pytaniem

mit der Frage hat sie ihn an die Wand gedrückt

przymilknąć <‑nie; прош. вр. ‑nij> [pʃɨmilknoɲtɕ] ГЛ. неперех. св. высок.

przymilknąć

verstummen

przymiotnik <род. ‑a, мн. ‑i> [pʃɨmjotɲik] СУЩ. м. ЛИНГВ.

przymiotnik

Adjektiv ср.