Переводы „przyrzeczenie“ в словаре польско » немецкий

przyrzeczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [pʃɨʒetʃeɲe] СУЩ. ср.

przyrzeczenie

Versprechen ср.

przyrzeczenie

Versprechung ж.

przyrzeczenie

Zusage ж.

przyrzeczenie pokrycia szkody

Deckungszusage ж.

Примеры со словом przyrzeczenie

przyrzeczenie udzielenia gwarancji

Garantiezusage ж.

przyrzeczenie pokrycia szkody

Deckungszusage ж.

przyrzeczenie udzielenia gwarancji i rękojmii

Garantie- und Gewährleistungszusage ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Umowy jednostronne to umowy, w których jedna ze stron oferuje przyrzeczenie w zamian za faktyczne wykonanie.

pl.wikipedia.org

Dziecko faktycznie wróciło do zdrowia, jednak spowiednik kobiety oznajmił, iż będąc matką nie może natychmiast zrealizować danego przyrzeczenia.

pl.wikipedia.org

Jednak silna wola i przyrzeczenie, które dała swojemu synowi, pomaga jej wyzdrowieć.

pl.wikipedia.org

Istotne dla organizacji konkursu architektonicznego aspekty przyrzeczenia publicznego.

pl.wikipedia.org

Próbę harcerza należy przejść przed rozpoczęciem zdobywania (swojego) pierwszego stopnia, kończy się ona złożeniem przyrzeczenia harcerskiego i wręczeniem krzyża.

pl.wikipedia.org

Członek konfederacji 1773 roku, podpisał się na pierwszym zniszczonym egzemplarzu aktu konfederacji, następnie 16 kwietnia 1773 roku złożył przyrzeczenie (sponsję), że podpisze ponownie konfederację.

pl.wikipedia.org

Przyrzeczenie harcerskie złożył 10 czerwca 1946 na ręce phm.

pl.wikipedia.org

Stowarzyszenia różnią się od instytutów zakonnych przede wszystkim brakiem publicznych ślubów, jednak mogą wymagać tzw. innych więzów, jak przyrzeczenia czy kontrakty.

pl.wikipedia.org

Teraz tylko własna wyobraźnia ogranicza skojarzenia, które mogą pomóc w zapamiętaniu (np. samuraj wypowiada ustami przyrzeczenie, które wiąże go niczym nić).

pl.wikipedia.org

W języku angielskim (wymowa: [ɪn'geɪdʒ.mənt]) oznacza zaręczyny, danie słowa, przyrzeczenie czegoś.

pl.wikipedia.org