Переводы „przywilej“ в словаре польско » немецкий

przywilej <род. ‑u, мн. ‑e> [pʃɨvilej] СУЩ. м. высок.

przywilej

Privileg ср.

przywilej

Sonderrecht ср.

Примеры со словом przywilej

przywilej erekcyjny ИСТ.

Gründungsprivileg ср.

powoływać się na prawo/przywilej

sich вин. auf ein Recht/Vorrecht berufen [o. stützen]

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W 1327 r. miasto uzyskało przywilej bicia własnej monety.

pl.wikipedia.org

Główną korzyścią płynącą z tego przywileju było prawo do samodzielnego pobierania podatku oraz cła, a także prawo do odrębnego sądownictwa.

pl.wikipedia.org

Ponadto uzyskało przywileje gospodarcze, m.in. utworzyło własną spółdzielnię mieszkaniową.

pl.wikipedia.org

Były wśród nich przywileje z lat 1410, 1439, 1442, 1444, 1445, 1487 i 1520.

pl.wikipedia.org

Stan średni zdobywa przywileje dzięki swej szczęśliwej pozycji umożliwiającej mu uzyskanie edukacji i poziomu kultury nie mniejszej niż posiadana przez klasę rządzącą.

pl.wikipedia.org

Dopiero z tego roku pochodzi też pierwsza wzmianka o młynie, na którego budowę pozwolono w przywileju (1487).

pl.wikipedia.org

Przywileje obejmowały m.in. prawo do bicia własnej monety oraz poboru cła.

pl.wikipedia.org

Stepań miał przywileje na 4 jarmarki w ciągu roku, na które zjeżdżali się kupcy z całego świata.

pl.wikipedia.org

Wkrótce po wydaniu przywileju przystąpiono do rozplanowania miasta według zasad prawa magdeburskiego.

pl.wikipedia.org

Prezydent zachęcał związki zawodowe do wywoływania strajków przeciwko pracodawcom, którzy niechętnie przyznawali pracownikom przywileje.

pl.wikipedia.org