Переводы „pułkownik“ в словаре польско » немецкий

pułkownik <род. ‑a, мн. ‑icy> [puwkovɲik] СУЩ. м. ВОЕН.

pułkownik

Oberst м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Od 1912 r. był w stopniu pułkownika zastępcą szefa oddziału geodezyjnego wydziału głównego sztabu generalnego armii rosyjskiej.

pl.wikipedia.org

Na pułkownika został awansowany ze starszeństwem z 1 listopada 1917 roku i 110. lokatą, pozostając oficerem nadetatowym c. i k. 20 pułku piechoty.

pl.wikipedia.org

Z dniem 31 maja 1925 w stopniu pułkownika rezerwy lekarza został przeniesiony w stan spoczynku.

pl.wikipedia.org

Awansowany na stopień pułkownika piechoty z dniem 1 maja 1916 i z 13 lokatą.

pl.wikipedia.org

Na pocz. marca 1942 r. awansował na pułkownika.

pl.wikipedia.org

Przez 9 lat (1721–1730) był pułkownikiem-generałem francuskiej piechoty.

pl.wikipedia.org

Na stopień pułkownika został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 19. lokatą w korpusie oficerów artylerii.

pl.wikipedia.org

Zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 50. lokatą w korpusie oficerów artylerii.

pl.wikipedia.org

Brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej 1792 w stopniu pułkownika.

pl.wikipedia.org