Переводы „punca“ в словаре польско » немецкий

punca <род. ‑cy, мн. ‑ce> [puntsa] СУЩ. ж. ТЕХН.

punca

Punze ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W średniowieczu stosowano, zwłaszcza dla denarów, szybszą technikę puncowania, tzn. wybijania puncami na powierzchni stempla kreseczek, kółeczek, trójkącików układających się w rysunki i litery.

pl.wikipedia.org

Brutalnie przybita punca chroniła też przed oszustwem w przypadku, gdy np. masa odbitki z brązu zbliżała się do masy monety ze złota.

pl.wikipedia.org

Rysunek powstawał poprzez wybijanie puncami różnej wielkości punktów, które na odbitce pozostawały jasne.

pl.wikipedia.org

Wszystkie mają gładki rewers, niektóre mają wybite punce lub nazwisko.

pl.wikipedia.org

Wklęsły napis wybity puncą używany był natomiast na monetach o zmiennej masie, żeby zabezpieczyć się przed trafieniem ich do obiegu.

pl.wikipedia.org

Do wykończenia powierzchni oprócz punc cyzelerskich używane są różnego rodzaju pilniki, dłuta, skrobaki, młotki, tarcze polerskie.

pl.wikipedia.org

Punce miały geometryczne, dekoracyjne zakończenia.

pl.wikipedia.org

Polskie denary z omawianego okresu posiadają często tzw. otoczkę perełkową, wybijaną za pomocą puncy.

pl.wikipedia.org

Pod spód podkładano kawałki skóry lub masę z kitu i wygniatano puncą albo wyskrobywano chropowate, kontrastujące z głównym ornamentem tło, podczas gdy wzór pozostawał gładki.

pl.wikipedia.org

Specjalnym rodzajem miedziorytu jest miedzioryt punktowany, który powstaje przez zastosowanie zamiast rylca, punc o jednym lub kilku ostrych końcach.

pl.wikipedia.org