Переводы „punkcik“ в словаре польско » немецкий

punkcik <род. ‑a [lub ‑u], мн. ‑i> [puŋktɕik] СУЩ. м.

punkcik уменьш. od punkt

punkcik

Pünktchen ср.

Смотри также punkt

I . punkt <род. ‑u, мн. ‑y> [puŋkt] СУЩ. м.

1. punkt (kropka):

punkt

Punkt м.

2. punkt (miejsce):

punkt usługowy

Dienstleistungsbetrieb м.

punkt usługowy

Werkstatt ж.

punkt sprzedaży

Verkaufsstelle ж.

w dobrym/złym punkcie

in guter/schlechter Lage

punkt wyjścia

Ausgangspunkt м.

w martwym punkcie

im toten Punkt

punkt zwrotny

Wendepunkt м.

3. punkt (pozycja):

punkt kontrolny/obserwacyjny

Kontroll-/Beobachtungsstelle ж.

punkt kontrolny/obserwacyjny

Kontroll-/Beobachtungspunkt м.

4. punkt (stanowisko):

punkt

Punkt м.

punkt

Stand м.

punkt widzenia

Gesichtspunkt м.

punkt widzenia

Standpunkt м.

z punktu widzenia kogoś

aus jds Sicht

5. punkt (kwestia):

sporny punkt

Streitpunkt м.

być wrażliwym na punkcie czegoś

in Hinsicht auf etw вин. empfindlich sein

6. punkt (cecha):

czyjś mocny/słaby punkt

jds Stärke ж. /Schwachpunkt м. [o. Schwäche ж. ]

7. punkt (część: dokumentu, programu):

punkt

Punkt м.

główny punkt programu

der Hauptpunkt м. des Programms

punkt oskarżenia

Anklagepunkt м.

8. punkt (jednostka, figura geometryczna):

punkt

Punkt м.

punkty na cal ИНФОРМ.

Punkte м. мн. pro Zoll

II . punkt [puŋkt] НАРЕЧ. разг.

punkt czwarta

Punkt [o. genau um] vier Uhr