radioodbiornik <род. ‑a, мн. ‑i> [radjoodbjorɲik] СУЩ. м. ТЕХН.
- radioodbiornik
- Radioapparat м.
- radioodbiornik
- Radiogerät ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Zabronione było posiadanie polskich książek, radioodbiorników, a nawet rozmawiania po polsku.
pl.wikipedia.org Jest nadal stosowany w wielu budowanych współcześnie urządzeniach radioodbiorczych: radioodbiornikach, telewizorach, telefonach komórkowych, tunerach satelitarnych itp.
pl.wikipedia.org W kilku gospodarstwach były radioodbiorniki i pierwsze telewizory.
pl.wikipedia.org KT66 była bardzo popularna w europejskich radioodbiornikach i wzmacniaczach audio.
pl.wikipedia.org Przy lutowaniu obudów radioodbiorników, numerowaniu ich matryc oraz nawijaniu kondensatorów pracowało przymusowo od 30 do 200 więźniów.
pl.wikipedia.org