Переводы „romansów“ в словаре польско » немецкий

romansowy [romaw̃sovɨ] ПРИЛ.

1. romansowy ЛИТ.:

romansowy

romanhaft

romansowy charakter poezji

romanhafter Charakter м. der Poesie

2. romansowy разг. (dotyczący romansu):

romansowy

Liebes-

romansowy weekend разг.

romantisches Wochenende ср.

romansować <‑suje> [romaw̃sovatɕ] ГЛ. неперех.

romansować z kimś

mit jdm eine Affäre [o. ein Verhältnis] haben

romansik <род. ‑u, мн. ‑i> [romaw̃ɕik] СУЩ. м. разг.

romansik уменьш. od romans

romansik

Romanze ж.

romansik

kurze Liebesbeziehung ж.

romansik

Liebesabenteuer ср.

Смотри также romans

romans <род. ‑u, мн. ‑e [lub ‑y]> [romaw̃s] СУЩ. м.

1. romans (przygoda miłosna):

romans

Affäre ж. [o. Affaire ж. ]

romans

[Liebes]verhältnis ср.

mieć z kimś romans

eine Affäre [o. Romanze] mit jdm haben

mieć do kogoś romans разг.

mit jdm etw absprechen wollen

2. romans:

romans ЛИТ., МУЗ.

Romanze ж.

czytywać romanse

ab und zu eine Romanze lesen

romans <род. ‑u, мн. ‑e [lub ‑y]> [romaw̃s] СУЩ. м.

1. romans (przygoda miłosna):

romans

Affäre ж. [o. Affaire ж. ]

romans

[Liebes]verhältnis ср.

mieć z kimś romans

eine Affäre [o. Romanze] mit jdm haben

mieć do kogoś romans разг.

mit jdm etw absprechen wollen

2. romans:

romans ЛИТ., МУЗ.

Romanze ж.

czytywać romanse

ab und zu eine Romanze lesen

romanista (-tka) <род. ‑ty, мн. ‑iści> [romaɲista] СУЩ. м. (ж.)

1. romanista (specjalista w dziedzinie romanistyki):

romanista (-tka)

Romanist(in) м. (ж.)

2. romanista (nauczyciel języka francuskiego):

romanista (-tka)

Französischlehrer(in) м. (ж.)

3. romanista разг. (student romanistyki):

romanista (-tka)

Romanistikstudent(in) м. (ж.)

poromansować [poromaw̃sovatɕ]

poromansować св. od romansować

Смотри также romansować

romansować <‑suje> [romaw̃sovatɕ] ГЛ. неперех.

romansować z kimś

mit jdm eine Affäre [o. ein Verhältnis] haben

I . romanizować <‑zuje; прош. вр. ‑zuj> [romaɲizovatɕ] ГЛ. неперех.

1. romanizować высок.:

romanizować

romanisieren

2. romanizować ИСТ.:

romanizować

romanisieren

II . romanizować <‑zuje; прош. вр. ‑zuj> [romaɲizovatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. romanizować высок.:

romanizować

sich romanisieren

2. romanizować ИСТ.:

romanizować

sich romanisieren

romański [romaj̃ski] ПРИЛ. ИСК.

romański architektura, styl, język

romanisch

romański cywilizacja, pismo

römisch

romanizm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. ‑y> [romaɲism] СУЩ. м.

1. romanizm ЛИНГВ.:

romanizm

Romanismus м.

w tekście jest wiele romanizmów

der Text enthält viele Romanismen

2. romanizm мн. отсут. ИСК.:

romanizm

Romanismus м.

romantyk¹ <род. ‑a, мн. ‑ycy> [romantɨk] СУЩ. м.

romantyk ФИЛОС., ЛИТ., ИСК.

Romantiker(in) м. (ж.)

romanca <род. ‑cy, мн. ‑ce> [romantsa] СУЩ. ж.

1. romanca ЛИТ.:

romanca

Romanze ж.

2. romanca МУЗ.:

romanca

Romanze ж.

romansidło <род. ‑ła, мн. ‑ła> [romaw̃ɕidwo] СУЩ. ср. уничиж. разг. (powieść)

romansidło

Schundroman м.

popularne romansidło

beliebter Schundroman

romantyka <род. ‑ki, мн. отсут. > [romantɨka] СУЩ. ж. высок.

romantyka

Romantik ж.

romantyzm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. отсут. > [romantɨsm] СУЩ. м.

1. romantyzm:

romantyzm ФИЛОС., ЛИТ., ИСК.

Romantik ж.

2. romantyzm высок. (uczuciowość):

romantyzm

Romantik ж.

romantyzm

Gefühlsbetontheit ж.

romanistyka <род. ‑ki, мн. отсут. > [romaɲistɨka] СУЩ. ж.

romanistyka

Romanistik ж.

studiować romanistykę

Romanistik studieren

romansopisarz <род. ‑a, мн. ‑e> [romaw̃sopisaʃ] СУЩ. м. przest

romansopisarz

Romancier м.