I. rozbrajać <‑ja; св. rozbroić> [rozbrajatɕ] ГЛ. перех.
1. rozbrajać ВОЕН.:
- rozbrajać
-
- rozbrajać minę, niewypał
-
2. rozbrajać перенос. высок. (poprawić komuś nastrój):
- rozbrajać
-
- rozbrajać
-
II. rozbrajać <‑ja; св. rozbroić> [rozbrajatɕ] ГЛ. возвр. гл. ВОЕН.
- rozbrajać
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Rozbrajano milicjantów, niszczono znajdująca się na posterunkach dokumentację, spisy ludności, akta podatkowe i kontyngentowe itp.
pl.wikipedia.org Rozbrajano rosyjskie garnizony, tworzono własne struktury administracji, rozpisywano pobór jednego piechura z dwóch dymów i jednego kawalerzysty z dziesięciu dymów.
pl.wikipedia.org W zablokowanych garnizonach czechosłowackich utworzono specjalne komendy, gdyż nie zamierzano ich rozbrajać.
pl.wikipedia.org Poszczególne kompanie i plutony rozbrajały niemieckie oddziały okupacyjne.
pl.wikipedia.org Tuż po wojnie, 15 maja 1945 roku, rozbrajając granat stracił ręce, a na kilka lat przed śmiercią wzrok.
pl.wikipedia.org